چگونه بازیگر شویم

بازیگر شدن به شما اجازه میده که نقش‌ها و شخصیت‌های جدیدی را که با نقش و شخصیت خودتان متفاوت هستند را کشف کنید. ممکن است که این امر کمی ترسناک باشد، اما به یاد داشته باشید که هر بازیگر مشهوری باید از جایی شروع می کرد.

کلید بازیگر شدن این است که تا حد ممکن تمرین کنید و یاد بگیرید، اسم خودتان را روی زبان ها بیاندازید و تست بازیگری بدهید. با سخت کوشی و تعهد یک روز شما هم میتوانید تبدیل به ستاره‌ی روی پرده‌ی سینما شوید.

مهارت خود را تقویت کنید

حافظه خود را تقویت کنید تا بتوانید خطوط (فیلمنامه یا نمایشنامه) را به خاطر بسپارید. با قسمت های کوچکی از فیلمنامه شروع کنید و روی قسمت‌هایی کار کنید که بار احساسی یکسانی دارند. با تکرار آن خط و به خاطر سپردن تصویر بصری که در آن خطوط ترسیم شده اند، خط را کاملا حفظ کنید. به حفظ کردن خط ادامه دهید تا زمانی که یک صحنه‌ی کامل را تماما حفظ کنید.

ـ  برای تقویت حافظه به طور منظم ورزش کنید و یک رژیم غذایی سرشار از امگا۳ داشته باشید.

ـ خطی که حفظ میکنید را به هر حرکت بدنی که هنگام انجام دادن‌ آن صحنه انجام میدهید ربط بدهید.

ـ به طور مداوم استراحت کنید. هر بار که میخواهید دوباره شروع به حفظ کردن کنید، سعی کیند خط‌هایی را که قبل از آن تمرین میکردید را تکرار کنید.

روی پخش (رسا کردن) صدای خود کار کنید

با توجه به این امر که مخاطب‌های شما (تماشاگران) ممکن است که در ردیف های دورتر از شما نشسته باشند، روی صریح تلفظ کردن و رسا بودن صدای خود کار کنید. از سیگار، نوشیدنی های دارای الکل و هرچیزی که باعث کم آبی تارهای صوتی شما میشود و باعث میشود که نتوانید نمایش خود را اجرا کنید دوری کنید.

ـ اگر در یک فیلم بازی می کنید به حال و هوای صحنه توجه کنید. زمانی که دیگران ناراحت هستند صدای شما نباید بلند و رسا باشد.

ـ داشتن صدایی رسا با فریاد زدن متفاوت است.

ـ از دیافراگم نفس بکشید تا بیشترین عمق و حجم را از صدای خود بگیرید.

روی گویش‌های متفاوت کار کنید

خواندن با صدای بلند با صداها و لهجه های مختلف را تمرین کنید تا بتوانید به عنوان یک بازیگر تنوع پذیری بیشتری داشته باشید. اگر این امکان برای شما وجود دارد به تماشای ویدیوهای افرادی بپردازید که به لهجه ای که شما تمرین میکنید صحبت میکنند تا متوجه شوید که هنگام بیان کلمات چگونه دهانشان حرکت می کند.

ـ اگر می توانید با یک فرد بومی که لهجه ای را که در حال تمرین آن هستید حرف میزند صحبت کنید تا بتوانید متوجه جزئیات کوچکی شوید که ممکن است قبلاً متوجه آنها نشده باشید.

اگر این امکان برای شما وجود دارد که یک مربی لهجه استخدام کنید این کار را انجام دهید تا برای شروع کار به شما کمک کند.

به تمرین با صدای بلند ادامه دهید

دن کلین، یک معلم بداهه پردازی و داستان سرایی، میگوید: بعضی از مردم به صورت طبیعی و ذاتی گوششان این توانایی را دارد که لهحجه‌ها را تشخیص دهد، اما برخی دیگر از افراد باید بیشتر مطالعه کنند. می توانید در فضای مجازی ویدیوهایی را از افرادی که به گویش‌ها و لهجه های مختلف صحبت می کنند پیدا کنید و سعی کنید از آنها تقلید کنید. شما حتی می توانید در مورد لهجه ها و چگونگی تبدیل صداها مطالعه کنید، اما شما باید واقعاً با صدای بلند تمرین کنید.

احساسات خود را به درون نقش هدایت کنید

به فیلمنامه ها نگاه کنید و احساسات اصلی را که در صحنه وجود دارند مشخص کنید. هر احساسی که شخصیت شما قرار است در آن لحظه داشته باشد، مطمئن شوید که اجرای شما آن احساس را برساند. برای مثال، اگر شخصیت شما غمگین باشد، ممکن است نسبت به یک شخصیت بیش از حد هیجان‌زده، نرم‌تر صحبت کنید و از حرکات دست کمتری استفاده کنید.

از آنجایی که شما دیالوگ صحنه را به آن چیزی که حس میکیند ربط میدهید ، وضعیت احساسی صحنه همچنین به شما کمک می کند تا خط‌های خود را به خاطر بسپارید (خط های فیلمنامه/نمایشنامه).

روی مهارت های صحنه‌ی خود کار کنید

با تمام صورت شروع به نمایش احساسات خود کنید و از ژست‌ها استفاده کنید تا مخاطب شما بفهمد که شخصیت شما چه احساسی دارد. روی مهارت‌های دیگر از جمله رقص، آواز، و طراحی رقص هم کار کنید تا مهارت‌های خود را به تکامل برسانید و بیشتر دیده شوید.

کلاس های آموزش مبارزه روی استیج می تواند به شما نشان دهد که چگونه بدون مجروح شدن و به شکل قانع کننده ای بجنگید. دانستن نحوه مبارزه می‌تواند نقش‌های متعددی را هم در نمایشنامه‌ها و هم در نمایشنامه های موزیکال برای شما به ارمغان بیاورد.

به کلاس های رقص بروید. هرچه مهارت‌های بیشتری داشته باشید، تطبیق پذیرتر هستید و احتمال اینکه نقشی به دست آورید بیشتر می‌شود.

یک کار غیرعادی و نامعمول انجام دهید. هر مهارتی که اکثر بازیگران دیگر ندارند ممکن است در درازمدت به شما کمک کند، بنابراین به انجام دادن سرگرمی های خاص خود ادامه دهید.

در یک دانشگاه یا یک آکادمی هنر به تحصیل بازیگری بپردازید

اگرچه این امکان وجود دارد که بدون داشتن تحصیلات رسمی به بازیگری پرداخت، اما اگر در مرکز استان زندگی نمیکنید، تحصیل در یک دانشگاه یا آکادمی آموزش بازیگری  برای شما یک گزینه متعارف و مرسوم است. شما افراد حرفه‌ای را میبینید و با آنها آشنا میشوید، تکنیک‌ها را یاد میگیرید و به صورت خودکار این شانس را بدست میاورید که روی صحنه کار کنید. این امر همچنین به شما کمک میکند که برای خود رزومه بسازید، در معرض دید قرار بگیرید و شبکه ای از همکاران و مخاطبان خود را راه اندازی کنید. مربی‌های شما دائماً شما را تحت فشار قرار می دهند تا کارهای بیشتری انجام دهید و با این کار عملا به شما انگیزه میدهند.

مدرسه بازیگری برای اینکه بازیگری حرفه ای شوید الزامی نیست. تا زمانی که به پیشرفت مهارت و تمرین خود ادامه دهید، می توانید ستاره بعدی شوید.

 در کمپ های تابستانی و کارگاه های بازیگری در شهر خود ثبت نام کنید

برخی از این کمپ‌ها و کارگاه‌ها می توانند به اندازه‌ای فشرده باشند که شما در یک دوره ۲ تا ۳ هفته ای مطالبی را که آموزش آنها ماه ها طول میکشید را بیاموزید. شما می‌توانید در نمایش‌های متعددی شرکت کنید و نقش‌های متعددی را بازی کنید و احتمالاً حتی برای کارتان دستمزد هم دریافت کنید.

اگر درگیر شغل یا مدرسه هستید و این امر شما را از شرکت در این کارگاه‌ها باز می دارد، مطمئن شوید که همیشه در حال مطالعه و تحقیق در زمینه هنر و مهارت خود هستید. به دیدن نمایش ها بروید، راجب تئوری‌ها بخوانید و خود را در معرض ایده ها و مکتب‌های فکری جدید قرار دهید. یا حتی میتوانید در دوره های غیر حضوری ( آنلاین ) آموزش بازیگری شرکت کنید

با تئاتر محل زندگی خود تماس بگیرید تا ببینید آیا رویدادها یا سمینارهای خاصی وجود دارند که بتوانید در آن شرکت کنید.

اگر به صحنه تئاتر علاقه دارید، کارگاه‌های تابستانی راهی عالی برای شروع هستند و فقط هم در تابستان در دسترس هستند. نمایشنامه‌ها، نمایشنامه‌های موزیکال‌ و حتی اپراها در عرض چند هفته در سراسر کشور اجرا می‌شوند و تجربه بسیار ارزشمندی از زندگی را ارائه می‌دهند. در فصل بهار یک تست بازیگری که به شما نزدیک است را پیدا کنید تا بتوانید پس از اتمام مدرسه خودتان را برای این فصل آماده کنید.

بازیگری را در تئاتر های محلی تمرین کنید

نگاهی به تئاتر های محلی خود بیندازید تا ببینید که چه نمایش هایی قرار است در آنها اجرا شود. گرفتن یک نقش در نمایش‌هایی که در تئاتر‌های محلی برگزار میشود باعث میشود با دیگران در تماس باشید، دیگرانی که همانند شما درحال صیقل دادن هنر و مهارت خود هستند و همچنین باعث میشود تجربه بیشتری به دست بیاورید. همچنین باتوجه به رقابت در این رشته، شما با این کار میتوانید ایده بهتری نسبت به جایگاه خود داشته باشید.

اگر نمایش‌هایی که آنها درحال اجرای آن هستند برای شما جالب نیستند، به کار کردن در پشت صحنه هم فکر کنید.

حتی اگر شما به دنبال کار کردن روی استیج (صحنه) نیستید و یا به صورت مستقیم در نمایشنامه‌ها و نمایشنامه‌های موزیکال اجرا میکنید، هر تجربه‌ای در زمینه‌ی درام برای رزومه‌ی شما خوب است و به شما چیزهایی را می‌آموزد که نمیدانسیتد. شما همچنین در این راه دوستانی هم پیدا میکنید.

یک مربی بازیگری استخدام کنید تا در یادگیری تکنیک به شما کمک کند

به دنبال یک مربی باشید که تجربه و ارتباطات زیادی در این صنعت دارد. مربی شما آن توجه شخصی که شما به آن نیاز دارید را برایتان فراهم میکند تا با استفاده از آن به مقابله با نقاط ضعف و همچنین بهتر کردن کارهایی که به خوبی انجام می دهید بپردازید.

ـ همیشه برای پیدا کردن یک مربی از ارتباطات خود کمک بگیرید. یا از صفحه اساتید آموزشگاه بازیگری  دیدن کنید یا با کارکنان و اساتید مدرسه ای که در آن درس میخوانید یا تئاتری که با آن کار کرده اید صحبت کنید. حتما یک نفر کسی را می شناسد که می تواند شما را به چیزی که به دنبالش هستید برساند.

برای اینکه بتوانید در چند زمینه مختلف آموزش ببینید، فردی را پیدا کیند که در زمینه های مختلف تجربه دارد.

 تست بازیگری

مجموعه‌ای از مونولوگ ها را یاد بگیرید

میتوانید مونولوگ های یک تا دو دقیقه ای را به صورت آنلاین جستجو کنید یا یک کتاب بازیگری بخرید که در آن مجموعه‌ای از مونوگ‌های معروف وجود دارد. خواندن مونولوگ‌ها را با صدا و سبک بازیگری خود تمرین کنید. غالبا از مونولوگ ها برای دادن نقش به شما در نمایشنامه ها، فیلم ها و نمایش ها استفاده می شود و مونولوگ‌ها به شما این امکان را می دهند که استعدادهای خود را در مدت زمان کوتاهی به نمایش بگذارید.

یک مونولوگ را بر اساس نوع بازیگری که هستید انتخاب کنید. مثلا اگر شما مردی جوان هستید، نباید مونولوگ یک پیرزن را بخوانید و یا برعکس.

بهتر است که مونولوگ های متفاوتی را بخوانید. حتی اگر همیشه نقش یک مرد بامزه را بازی می‌کنید، چند مونولوگ جدی آماده داشته باشید تا اگر از شما درخواست شد آن را ارائه کنید.

برای خواننده ها، نوار سینزده تا سی و دوتایی از چند آهنگ تهیه کنید و کاملا به آنها مسلط شوید. بعضی از تست‌ها‌ی بازیگری ژانر را مشخص نمی‌کنند، در حالی که برخی دیگر از شما می‌خواهند که چیزی را به آنها نشان دهید که شبیه به آنچه است که تولید می‌کنند.

برای خود رزومه جمع کنید

لیستی از نقاط قوت مرتبط با بازیگری خود را در یک دفترچه بنویسید و مهمترین مهارت های خود را انتخاب کنید. هر تجربه‌ای که در رابطه با ساخت اثر هنری دارید، چه در کمپ ها، کارگاه ها، دانشگاه ها و یا تئاترهای محلی، به لیست اضافه کنید. مطمئن شوید که فقط جدیدترین آثار خود را در لیست نوشته اید تا متصدی انتخاب هنرپیشه (مسئول انتخاب بازیگران) با دیدن حجم زیاد رزومه‌ی شما گیج و خسته نشود.

هر گونه توانایی خاصی (رقصیدن، آواز خواندن، گویش‌ها، مبارزه کردن و غیره) را که دارید در لیست رزومه‌ی خود بنویسید. در مورد مهارت هایی که دارید دروغ نگویید.